zgnieceniu "rewolty" w Warszawie podało radio niemieckie już 17 sierpnia 1944 r., niecałe trzy tygodnie po wybuchu powstania. Dzień później, 18 sierpnia, z wezwaniem do kapitulacji powstania wystąpił dowódca sił niemieckich gen. Erich von dem Bach, hitlerowski specjalista od walki z partyzantami. Gen. Tadeusz Bór-Komorowski, dowódca Armii Krajowej, otrzymał list von dem Bacha przez parlamentariuszy niemieckich, którzy pod białą flagą podeszli do pozycji powstańców koło Ogrodu Saskiego. W zamian za kapitulację Niemcy obiecywali przyznanie praw kombatanckich powstańcom, czyli potraktowanie ich nie jako bandytów, lecz żołnierzy przeciwnika, którym przysługują prawa jeńców wojennych. Odmowa kapitulacji równa się zagładzie miasta - groził von dem