raczej statutu nadanego przez króla Franków saskiej arystokracji plemiennej71. Horyzont tej kodyfikacji, a w każdym razie jej pierwszych 20 tytułów, zamykał się w kręgu interesów tej grupy obejmując samych edelingów oraz ludzi poddanych ich władztwu gruntowemu. Dlatego bezpośrednio po nawiązkach i wergeldzie edelinga Prawo Sasów zajmuje się wergeldem i nawiązkami lita oraz karą za zabójstwo cudzego niewolnika, pomija zaś milczeniem wergeld i nawiązki frilinga. Liberi pojawiają się w Prawie Sasów zaledwie trzy razy. W tytule XVII wspomniano, że od oskarżenia o zabójstwo cudzego niewolnika edeling może oczyścić się przysięgą złożoną samotrzeć (III iurantibus negetur), friling zaś musi w tej samej sytuacji