wyprowadzających (przewodów żółciowych), a otaczająca mezenchyma wytwarza torebkę i zrąb łącznotkankowy. Tkanka mezenchymalna znajdująca się między pasmami nabłonkowymi i śródbłonkiem naczyń krwionośnych przekształca się w tkankę krwiotwórczą, która funkcjonuje przez pewien czas w życiu płodowym. Czynność ta może występować również w pewnych warunkach u osobników dorosłych.<br>Część pęcherzykowa stanowi początkowo lity twór nabłonkowy kończący się zgrubieniem. Z kolei komórki zawiązka rozstępują się i w ten sposób powstaje światło przewodu pęcherzykowego (ductus cysticus) oraz pęcherzyka żółciowego (vesica fellea).<br>Pęcherzyk żółciowy (vesica fellea) ma budowę (ryc. 102) zbliżoną do większych przewodów żółciowych (nie występuje u konia, jeleniowatych, słonia, gołębia i perliczki). Wyścielająca go