zrujnowanego murku niewiadomego przeznaczenia usłyszał znajome głosy. Zbliżył się z zamiarem przebycia przeszkody i rozróżnił słowa.<br>- Nie dopuszczę, aby hańbił dziewiczą cześć mej siostry. Tu jest dziura - powiedział Karolek, tonem podkreślając znacznie większe zainteresowanie dziurą niż dziewiczą czcią siostry. - Co z nią robimy?<br>- Sprawdź, jak głęboko - poradził Janusz. - Może to lochy? Jedź dalej.<br>- Fryderyk - powiedział Karolek i na chwilę zapadło milczenie. <br>Naczelny inżynier stał jak zamurowany i usiłował zebrać myśli. O ile wiedział, Karolek nie posiadał rodzeństwa.<br>- Ze cztery i pół metra, a na dole jakby gruz - powiedział Karolek. - No, co tam dalej?<br>- Ach nie, ach nie, nie mów mu o