sieczcie, rżnijcie! Śmiało!<br>Po zębach, nerach i po kroku!<br>Ale rozprawcie się z Deptałą!<br><br>Waldek, tyś chyba jeszcze w szoku!<br>- w słuchawkę krzyczy mu Maczuga -<br>albo wariata ze mnie strugasz?!<br>On zmarł wszak ubiegłego roku!<br><br>Przyjemnie słyszeć prania rumor<br>chociażby i uszami duszy.<br>Szmaciak więc znów odzyskał humor<br>i ku lodówce żwawo ruszył.<br>On elegancję dziś chromoli!<br>Więc wprost z butelki wódę goli.<br>Przez dłuższą chwilę słychać gulgot,<br>a potem Szmaciak wzdycha z ulgą.<br><br>Lecz choć odporne są Szmaciaki<br>i mogą wchłonąć wódy morze,<br>istnieje punkt krytyczny taki,<br>po którym Szmaciak też nie może.<br>Wtedy zjawiają się majaki,<br>roją się wokół