i ruszył w stronę, gdzie odeszła <br>dziewczyna. Przed wejściem w krzaki obejrzał się. Sheri <br>z opuszczonym łbem i ogonem stał obok małego szałasu <br>podobnego do kupki zgarniętych liści i patrzał za nim.<br><br>- Chodź - powiedział Awaru.<br><br>Las przesłaniał widok we wszystkich kierunkach, niewidoczne <br>też były góry. Powietrzem przetoczył się niski, <br>turkocący łomot. Niebo powlekało się czarnymi jak <br>sadza obłokami. Słońce było już niżej od nich <br>i oświetlając je od dołu, rozlewało na czarnym tle <br>krwawy poblask.<br><br> 12 <br><br>- Prędzej! - zawołała dziewczyna. - Musimy <br>jechać prędzej!<br><br>Minęła Awaru w ciemnościach i wysunęła się <br>do przodu, ginąc mu niemal z oczu. Pochylił się i uderzył <br>piętami