potrafi ją powtórzyć. Wdał się w ojca. Tylko Marysia Burak chodziła chmurna, szczękając półmiskami. Nie mogła odżałować wesela. Tańczą, bawią się bez niej.<br>Leżeli jak snopy, tyle, że na śniegu. Po chałupie dymiło pogorzelisko. Krewny z Wólki dał znać do Malenia wczesnym świtem. Borowski i Reidern pojechali zobaczyć.<br>Kiedy bęben łomotał marszem, a stopy weselników łupały podłogę, bezszelestnie otoczono zagrodę. Psa przy budzie uciszono sztyletem. Nikt nie zdążył uciec. Kto doniósł?<br>Natychmiast po ślubie leśni przebrali się na plebanii. Mundury, broń i szable odesłali taczanką na miejsce postoju. Pozornie nic nie mogło im grozić. Wólka była wioską ubogą, leżała na uboczu