buddy' do łona, które zawiera w sobie wszystko, <br>często było interpretowane jako próba uczynienia z 'natury buddy' niezmiennej <br>podstawy 'jaźni jednostkowej'. Taka koncepcja przeczy buddyjskiej teorii <br>nieistnienia odrębnego 'ja', będącej podstawą nauki Buddy Śakyamuniego. <br>Mistrzowie zen zdawali sobie sprawę z takiego zagrożenia i dlatego starali się <br>go uniknąć, podkreślając, iż 'łono buddy' jest 'pustką'. <br>Właśnie w kontekście niesubstancjonalności 'natury buddy' należy <br>rozumieć pojęcie 'nieistnienia natury buddy' (chiń. wufuoxing; jap. mubussho) <br>w naukach mistrzów zen. 'Natura buddy' nie może być uprzedmiotowiona, <br>jest bowiem 'nicością absolutną' negującą nie tylko afirmację, ale także <br>negację. Huineng nie był pierwszym mistrzem zen, który nawiązywał do <br>pojęcia