locie wśród gwiazd... - przyznałam.<br>I niespodziewanie dla samej siebie dokończyłam. - Ale wiesz... poczułam się wtedy strasznie. Głupio mi się zrobiło, że takiemu wspaniałemu człowiekowi wtryniłam się do samochodu. <br>- Nie martw się. Też będziesz dużo latać. Wszystko przed tobą.<br>- Opowiesz coś jeszcze? - poprosiłam. Nie chciałam myśleć o przyszłości.<br>Lepiej było ukraść losowi tę chwilę szczęścia. Siedzieć razem z tym niezwykłym człowiekiem, słuchać jego opowieści. Zgodzić się na to, żeby traktował mnie z szacunkiem, choć z pewnością nie zasługiwałam na to. <br>- Powiedz mi na przykład, czy można spacerować po chmurach? <br>- Nie tak łatwo - przyznał. - Ale mogę opowiedzieć o tym, jak latałem w chmurach