zależności (13.34) wynika, że gdy jedno z kół wpada w poślizg, to drugie może na styku z podłożem rozwinąć siłę większą od siły rozwijanej przez ślizgające się koło o wartość całkowitego momentu tarcia, rozwijanego w mechanizmie różnicowym. To spostrzeżenie wskazuje na konieczność wyłączania mechanizmów różnicowych w trudnych warunkach terenowych lub konstrukcyjnego zwiększania oporów ruchu mechanizmu różnicowego. Oba sposoby znajdują zastosowanie w konstrukcjach osi napędowych stosowanych w koparkach.<br>Na rysunku 13.16 jest przedstawiony mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu wewnętrznym. W kołach koronowych tego mechanizmu znajdują się gniazda półosi przenoszących napęd na koła. Jeśli wskutek wymuszenia kinematycznego każde z kół osi