mego dalszego awansu. Tak się złożyło, że zastanawialiśmy się, kogo by tu wciągnąć do współpracy, i Kacperski wymienił Kozienickiego. To dotknęło mnie do żywego.<br>- On wyśmiewa się z gazetki - powiedziałem. - Nie w smak mu to, co tam piszemy.<br>- Myślicie? - zainteresował się kierownik personalny.<br>- Jestem pewien - odparłem. - Przecież i mnie nie lubi za to, że nie kryję się z mymi pozytywnymi poglądami nie tylko w gazetce, ale i w rozmowie.<br>Kacperski spojrzał na mnie tym swoim przenikliwym wzrokiem i nic nie odpowiedział. W każdym razie między mną a Kozienickim zapanowały stosunki bardzo napięte, ale właściwie gwizdałem sobie na jego humory. Stałem się