numerze "DD" Tomasz Kunert, warto jednak dodać parę słów wyjaśnienia na temat zjawiska <orig>"mansonizmu"</>. Wbrew rozpowszechnionym poglądom muzyk, który na koncertach odgryza kurczakom głowy, nie wyskakuje jak diabełek z pudełka. Jest raczej żywym odzwierciedleniem pewnych społecznych potrzeb: buntu przeciw instytucjom, nonkonformizmu, tzw. swobody twórczej itp. I nie ma co się łudzić, że oto pojawił się nowy, samorodny prorok dla nastolatków. Manson to dzieło sztabu specjalistów od wyciągania pieniędzy od naiwnych, zaprogramowany w szczegółach pozer i grajek, który - gdyby nie szokował - nigdy nie zwróciłby na siebie uwagi gnuśnych i rozleniwionych Amerykanów. W tym sensie <orig>samiśmy</> sobie tego Mansona ściągnęli na głowę i