Typ tekstu: Książka
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1960
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1960
ROMAN ZMORSKI
WARSZAWA, STOLICA POLSKI
Nie wie nikt, nikt nie pamięta, w niczyim wspomnieniu, najdawniejszym nawet, w żadnej najstarszej księdze nie znajdziesz - jaki w rzeczywistości był początek stolicy naszej, Warszawy. Kiedy dźwignęła się ona grodzkimi wieżami nad brzeg płaski, piaszczysty? Kiedy ścianami grodu przejrzała się w rzece - Wiśle?
Trzeźwa pamięć ludzka zawodzi. Księga uczona milczy. Ale legenda - ta snuje się tęczową nicią, przechodzi nieprzerwana z pokolenia w pokolenie.
Słowa legendy płyną spokojnie z ciemnej dali minionych wieków. Ciche, ubogie, proste słowa, do głębi serce wzruszeniem przejmujące.
Dopłynęły do nas. Szepczą szeptem wszystkowiedzących modrych fal wiślanych.
Głosi legenda:
...Za czasów dawnych, pradawnych
WARSZAWA, STOLICA POLSKI
Nie wie nikt, nikt nie pamięta, w niczyim wspomnieniu, najdawniejszym nawet, w żadnej najstarszej księdze nie znajdziesz - jaki w rzeczywistości był początek stolicy naszej, Warszawy. Kiedy dźwignęła się ona grodzkimi wieżami nad brzeg płaski, piaszczysty? Kiedy ścianami grodu przejrzała się w rzece - Wiśle?
Trzeźwa pamięć ludzka zawodzi. Księga uczona milczy. Ale legenda - ta snuje się tęczową nicią, przechodzi nieprzerwana z pokolenia w pokolenie.
Słowa legendy płyną spokojnie z ciemnej dali minionych wieków. Ciche, ubogie, proste słowa, do głębi serce wzruszeniem przejmujące.
Dopłynęły do nas. Szepczą szeptem wszystkowiedzących modrych fal wiślanych.
Głosi legenda:
...Za czasów dawnych, pradawnych
ROMAN ZMORSKI</></><br><div sex="f"><tit>WARSZAWA, STOLICA POLSKI</><br>Nie wie nikt, nikt nie pamięta, w niczyim wspomnieniu, najdawniejszym nawet, w żadnej najstarszej księdze nie znajdziesz - jaki w rzeczywistości był początek stolicy naszej, Warszawy. Kiedy dźwignęła się ona grodzkimi wieżami nad brzeg płaski, piaszczysty? Kiedy ścianami grodu przejrzała się w rzece - Wiśle? <br> Trzeźwa pamięć ludzka zawodzi. Księga uczona milczy. Ale legenda - ta snuje się tęczową nicią, przechodzi nieprzerwana z pokolenia w pokolenie.<br>Słowa legendy płyną spokojnie z ciemnej dali minionych wieków. Ciche, ubogie, proste słowa, do głębi serce wzruszeniem przejmujące. <br>Dopłynęły do nas. Szepczą szeptem wszystkowiedzących modrych fal wiślanych. <br><br>Głosi legenda: <br><br>...Za czasów dawnych, pradawnych
