logiką <br>paradoksu'. <br><page nr=85><br><tit>2.3.1. METODA 'DZIWNYCH SŁÓW I NIEPOJĘTYCH CZYNÓW'</> <br>Krytyka 'zen wyciszonego' w naukach Szóstego Patriarchy, Huinenga, <br>spowodowała, że mistrzowie zen zaczęli szukać nowych form praktyki, które <br>nie prowadziłyby do bezruchu ani ciała, ani umysłu. Huineng zasugerował <br>kierunek poszukiwań, podkreślając, iż praktyka zen jest możliwa we <br>wszystkich przejawach ludzkiej aktywności. Temu, kto wejrzał w swoją <br>prawdziwą naturę, nie zaleca się żadnej konkretnej formy medytacyjnej, <br>ponieważ wszystko jest dla niego odpowiednie - stanie, leżenie czy <br>siedzenie. Jak słusznie wykazuje Buswell, pod wpływem nauk Huinenga <br>mistrzowie zen zaczęli szukać werbalnych i pozawerbalnych sposobów <br>wyrażenia stanu 'nie-myślenia'. Rezultatem tych poszukiwań stała się