pośpiechu. - Jestem biedny i nie stać mnie na telefon. Mam prawo nie wiedzieć, jak się toto obsługuje. Nadążasz?<br>- Nie dzwoniłeś. - Nadążał. - Pójdziesz za to siedzieć, wiesz?<br>- Nie mam ochoty na pogawędki ze skurwielami. - Kiernacki wyjął magazynek z tetetki. - Widzisz? Parę zostało. Nie jestem wredny. Mógłbym ci skakać po kolanie - dotknął lufą zakrwawionych spodni. - Ale załatwię to w sposób cywilizowany. Strzelę ci w łeb. Jesteś mordercą, zasłużyłeś. Chyba że zaczniesz mówić. Wtedy spróbuję uruchomić telefon. Przyjedzie pogotowie, a ty pewnie kiedyś wyjdziesz na wolność. Macie dobrych adwokatów.<br>- Jakoś ci... nie wierzę. Nie odważysz się. Wiemy o tobie co nieco. Rezerwista, prawda? Żaden