miną przeciwczołgową, żywą bombą zapalającą? - szepcze konfidencjonalnie agitator narodowego poświęcenia. - Zgłaszajcie się na stos ofiarny!<br> Iw już od kilkunastu minut stoi za filarem i słucha wywodów starszego pana, który pragnie być akuszerem bohaterów i gorliwie namawia ich do samobójstwa.<br> Jest wściekła. Jednak opanowuje gniew i z papierosem w długiej szklanej lufce zbliża się do stolika krokiem filmowej gwiazdy.<br> - Idziemy! - mówi do Witka nie znoszącym sprzeciwu, rozkazującym tonem.<br> Marsową twarz herolda śmierci wykrzywia niechętny grymas.<br> Bierze Witka za rękę, a on idzie za nią potulny, cichy, uległy.<br> Siwy pan jest speszony. Traci bohatera. Wstaje, odsuwa krzesło i drżącą z przejęcia dłoń usiłuje