w śmierci ciemnoziemnej<br>I uśmiechniętej sucho ust swych pergaminem<br>Na myśl, że raz się żyje, lecz i raz umiera...<br><br>Wichrze, wzmóż się i szarpnij ten obraz! Błagamy<br>O następną stronicę! Winna być słoneczna,<br>Barwna jak świat po burzy, niewinnie wesoła,<br>Z wielką tęczą, z gołębiem lecącym pod tęczą<br>Jak pod łukiem kwitnącej, jabłonnej gałęzi,<br>Z dwiema rękami, mocno zwartymi w uścisku:<br>Boską: białą, promienną - i ludzką: roboczą.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;WENECJO...&lt;/&gt;<br><br>Wenecjo!<br>Do dziś jeszcze nie tknięta koronko kamienna!<br>Żegnam cię, boś zbyt piękna. Nie dzisiaj, to jutro:<br>Nie ta wojna, to inna. &lt;orig&gt;Jużeś&lt;/&gt; dla mnie widmem...<br><br>Bazyliko Świętego Marka, śnie rozkoszy<br>w czasach