rozłożyć jądro na elementy składowe, teraz zaś wprowadzamy pojęciem defektu masowego. Są to dwa określenia ze sobą związane. Zwróćmy uwagę nato, że równanie Einsteina: E = ?m . c2, które określa transformacje masy i energii, gzie E jest w naszym przypadku energia wiązania jądra, tak jak ją oznaczyliśmy na rys, 6, natomiast ?m jest defektem masowym - pozwala komplementarnie interpretować opisywany tu fenomen. Możemy stwierdzić: w celu rozłożenia jądra atomowego na składowe należy wydatkować energię E, która jest równa defektowi masowemu ?m (pomnożonemu przez kwadrat prędkości światła), tj. wyrażonemu w jednostkach energii.<br>Do problemu defektu masy powrócimy, gdy będziemy omawiali wykorzystanie energii jądrowej.&lt;/&gt;<br> <br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;5