Palmę"! - odkrzykuję. Ty! Nie wygłupiaj się! Zaraz zadzwonię do Biura! - biegnie za moją taksówką. Macham mu ręką, że nieważne i odjeżdżam. Oglądam znajome widoki - robiłam tu przez 6 miesięcy film dla Telewizji Francuskiej. Lubię to miejsce, ogarnia mnie wzruszenie.<br>Cannes. Wchodzę do recepcji hotelu, którego nazwę miałam w korespondencji. Nie ma mnie na liście gości hotelowych. Otwieram książkę. Recepcja dzwoni do Biura Festiwalowego. Chopin wyjeżdża z Warszawy do Wiednia. Po godzinie okazuje się, że czekają na mnie w innym hotelu. Długo opowiadam przydzielonemu mi francuskiemu Aniołowi Stróżowi, że samoloty, że przepraszam, że przykro mi że czekał na mnie od piątej po południu