odczekałem swoje. Nie było to bezstresowe czekanie. Wiedziałem ja, jak i wszyscy wezwani w danym dniu, że bez biletu nie wyjdziemy. Wszyscy w milczeniu zastanawiali się gdzie ich poślą. Słyszałem niektóre rozmowy ludzi wychodzących z biletami. Mówili gdzie pojadą. Jeden z nich mówił, że do Bemowa. pomyślałem, że ten to ma szczęście i będzie służył na warszawskim Bemowie (niedaleko Płocka). W myślach modliłem się o taki sam przydział.<br>Nadeszła moja kolej. Po standardowych pytaniach typu imię, nazwisko itp. major odpowiedzialny za przydziały spojrzał na stół gdzie odkreślał biedaków idących do wojska i z uśmiechem na twarzy powiedział:<br>Pójdzie pan do Bemowa (w