swoją toporność i brak kompetencji, swoją niewrażliwość na oceny i opinie innych - że sięgną po każdy chwyt, dający doraźną przewagę, że pomówią, opaskudzą albo sami pozwolą się opaskudzić i nie zareagują, że niczego nie wyjaśnią, niczego nie dokończą, wszystko beztrosko rozmydlą, bo ludzie i tak to przełkną, bo już nie ma takich zwykłych reguł przyzwoitości i wszystko jest dozwolone. Chyba nagle, w jakimś momencie, establishmentowi przestało przychodzić do głowy, że są rzeczy, za które - jak słusznie napisał niedawno jeden z publicystów - nie podaje się ręki w towarzystwie. Bo takie to i towarzystwo.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;au&gt;Andrzej Wajda&lt;/&gt; &lt;tit&gt;"Skrawek "drugiej Japonii""&lt;/&gt;<br><br>"Moja nagroda stanowiła tylko