czy pan pojmuje, na co on mnie naraził? Na jaki wstyd? Jakie nieprzyjemności?<br>- Rozumiem, oczywiście. Ale nie pojmuję doprawdy...<br>- Nie ma co pojmować. Jasne. Niestety jasne jak słońce. Łobuz!<br>- A może mu się coś stało?<br>Kotowicz ze zdumieniem uniósł krzaczaste brwi:<br>- Jemu? Drogi panie, to pan go nie zna. Nie ma o czym mówić. Łajdaczy się gdzieś albo po prostu zwiał z pieniędzmi z jakąś dziwką. Znam, kochany panie, mego syna. Niestety z innej ulepiony gliny niż pan. Trudno. Nie każdego Pan Bóg błogosławi dobrymi dziećmi. W najlepszym gnieździe, drogi panie, przytrafić się może kukułcze jajo. Cóż? Nie, niech pan krzyżyk