przy skrzynce, rozległo się coś jakby długi zgrzyt sprężyny i nagle skrzynka zaczęła tykać!<br>Obecni w pokoju uczestnicy krew w żyłach mrożącego pokazu, poza dwoma konstruktorami śmiercionośnego urządzenia, nie uciekli w panice tylko dlatego, że nogi wrosły im w ziemię. Trwali w milczeniu, osłupiałym wzrokiem wpatrzeni w tykającą rytmicznie straszliwą machinę, tym bardziej wstrząśnięci, że zarówno akumulator, jak i cała skomplikowana instalacja elektryczna pozostały na zewnątrz. Janusz i Włodek, stojący nad skrzynią jak dwa posągi boleści, robili nieodparte wrażenie samobójców.<br>- Zdaje się, że coś wam się we łbach poprzewracało - powiedział dość trzeźwo Stefan, który, jako najstarszy z obecnych, brał udział w