całym swoim ogromnym ciałem zwali się na Pieniążka. Opanował się jednak.<br>- Poczekaj! Jutro porozmawiamy. I odwrócił się plecami.<br>- Kadziłeś! - krzyknął za nim z tryumfem Pieniążek.<br> Święcki dostrzegłszy, że Pawlicki skończył rozmawiać z Pieniążkiem, skorzystał z pierwszej okazji, aby porzucić pułkownika. - I co? - szepnął ujmując Pawlickiego pod ramię. - Załatwił pan?<br>Pawlicki machnął ręką:<br>- Szkoda z nim gadać. W sztok pijany. - Psiakrew!<br>- Moim zdaniem lepiej go w spokoju zostawić. Trudno. - Tutaj? Wykluczone.<br>- A jak zacznie się awanturować?<br>- No! - mruknął Święcki. - Na to są sposoby. Ale może słusznie. Może rzeczywiście nie warto...<br>- Pewnie. Po co było zapraszać takiego typa? - Ja go zapraszałem? Drogi panie