członkom grupy zezwoli się na wymianę władzy nad jednym problemem na władzę nad innym problemem, powinien znaleźć się optymalny ogólny rezultat tej wymiany, będący równowagą między władzą i satysfakcją dającą się uzyskać w danych okolicznościach. Do wyznaczenia takiego ekwilibrium rozwinięto prosty rachunek oparty na mnożeniu dwóch macierzy: macierzy interesów i macierzy władzy.<br> Choć model Colemana został zbudowany dla celów opisowych, ma on oczywistą interpretację normatywną: jaki powinien być racjonalny sposób zachowania członków grupy przy danych macierzach interesów i władzy, jeśli każde indywiduum zmierza do maksymalizacji swojej funkcji użyteczności. W grach przygotowanych specjalnie tak, by uwzględniały założenia modelu, rzeczywiste zachowanie graczy było