drogowe nocą nie są wysyłane. Po przejechaniu mili, znowu tablica: "&lt;q&gt;Przygotuj się ujrzeć Twojego Boga&lt;/&gt;".<br>Droga wciosuje się w zbocze, biesi się serpentynami, spada po sam ryk oceanu między boecklinowskimi głazami, znów wisi nad przepaścią. Mnożą się napisy ostrzegawcze: "&lt;q&gt;Droga śliska&lt;/&gt;", "&lt;q&gt;Most prowizoryczny&lt;/&gt;", "&lt;q&gt;Głazy na drodze&lt;/&gt;". Istotnie, poza rezydencją słynnego magnata prasowego &lt;name type="person"&gt;Hearsta&lt;/&gt;, która znajduje się na początku tej drogi, nie ma śladu żadnego osiedla ludzkiego. Wieczór idzie, Królik poczyna się bać.<br>&lt;tit1&gt;Zbiegowie z Ameryki&lt;/&gt;<br>NA STOKU domek na kurzych nóżkach. To &lt;name type="place"&gt;Gorda&lt;/&gt;. Punkt jedyny na tym przebiegu, gdzie można się schronić.<br>Wchodzimy do małego drewnianego domku oświetlonego pod sufitem lampą