liberalnym. Do grona bliższych doradców powołał polskiego magnata, Adama Jerzego Czartoryskiego (syna generała ziem podolskich) i w początku 1804 r. powierzył mu kierownictwo polityki zagranicznej Rosji. Mogło się zdawać, że ekspansja rosyjska zechce się teraz posłużyć również sprawą polską.<br>Na gruncie polskim Aleksander I szukał oparcia w konserwatywnej szlachcie i magnaterii ziem litewsko-ruskich; pozostawił jej też władzę nad chłopem oraz lokalny samorząd stanowy; co więcej, poparł dalszą rozbudowę polskiego szkolnictwa na ziemiach wschodnich dawnej Rzplitej. W Wilnie został utworzony okręg naukowy obejmujący 8 zachodnich guberni Cesarstwa, z Czartoryskim jako kuratorem na czele. Dawną Akademię Wileńską przekształcono na uniwersytet i powierzono