miłość - usiłował przekrzyczeć ją Andrzej - zachciało ci się jeszcze wycierać po hotelowych łóżkach z kochankami, ty suko! Romeo!<br>- Odejdź! Nie zbliżaj się do mnie! - wołała Irena.<br>Głos umarłej kobiety przeplatał się z żywym głosem zdradzonego męża, rozbrzmiewał w pokoju narastającym wrzaskiem.<br>- Milcz, bo cię uduszę! - krzyknął Andrzej, rzucił się na magnetofon i zerwał taśmę.<br>Wszystko umilkło. Nastąpiła śmiertelna, przerażająca cisza. Andrzej gniótł w rękach taśmę, jakby to było gardło Ireny, Przez jego rozpalony mózg przemknęła myśl, że udusił Irenę i że ona umarła z jego ręki za popełnioną zdradę. Doznał uczucia ulgi, po chwili jednak oprzytomniał. Przecież Irena nie żyje i