łutach roztworu kwasu azotowego ("serwaseru") i przyrządzeniu "masy" przez dodanie kamienia winnego ("wajsztynu"). Masą taką - po wysuszeniu - pocierano staranie wyczyszczoną powierzchnię miedzi lub mosiądzu.<br> Wśród receptur rzemieślniczych, przedstawionych przez Chmielowskiego znalazła się wskazówka, co robić, "żeby na stole tańcowało"; należało w tym celu poruszać pod stołem magnesem. Tego rodzaju "sztuczki magnetyczne" wchodziły w zakres "magii naturalnej" i znaleźć je można w różnych dziełach. Być może źródłem tej wiadomości było G.B. della Porta.<br> To nieskomplikowane doświadczenie przeprowadził nawet sam Chmielowski, o czym nie omieszkał poinformować czytelnika.<br> Zagadkowe jest pochodzenie przepisu: "Jak zwierciadło zrobić". Sposób ten polegał na stopieniu w równych ilościach