w skali światowej lub regionalnej.<br>Przydatność wzorców w wartościowaniu jakości zależy m.in. od ich zupełności (kompleksowości), aktualności i pola zastosowań. Większe pole zastosowań mają wzorce funkcjonalne niż przedmiotowe oraz realne niż idealne. W związku ze zmianami uwarunkowań, wzorce podlegają ciągłej aktualizacji. W ogólności, wzorce reprezentują określone i powszechnie pożądane maksymalistyczne standardy odnoszone do jakości przedmiotów.<br><br>&lt;tit&gt;4 Zasada optymalizacji&lt;/&gt;<br>Zasada optymalizacji stanowi logiczną kontynuację zasady wartościowania, a jej podstawy metodyczne zarysowano w podrozdziale 1.3. W wyniku stosowania tej zasady uzyskuje się nie dowolną, lecz optymalną jakość przedmiotu sztucznego. Istotę tej zasady stanowi porównywanie dopuszczalnych rozwiązań na podstawie kryterium decyzyjnego oraz