cudzołóż&lt;/&gt;" nie mają bynajmniej swych odpowiedników po drugiej stronie "przestrzeni normatywnej".<br>Można sądzić, że to właśnie nieumiejętność dostrzeżenia rozmaitych "wymiarów normatywnych" doprowadziła Kwaśniewskiego do konkluzji, że teorie dewiacji są nieadekwatne do klasy zjawisk, które opisują. Koncepcje te odnoszą się jednak do naruszania zakazów, nie zaś do spełniania norm z zakresu maksymalizmu moralnego, trudno więc sobie nawet wyobrazić ich stosowalność do dewiacji pozytywnych. Czy istotnie człowiek, który odczuwa stan napięcia motywacyjnego spowodowany niemożnością realizacji podstawowych celów wyznaczanych przez kulturę za pomocą środków konformistycznych, "ucieknie się do honorowego krwiodawstwa" (teoria Mertona?) Czy istotnie człowiek, który wychowywał się w środowisku przestępczym i który przyswoił