za równowartość jednego, wprawdzie bardzo<br>efektownego, ale nie wybitnego obrazu z drugiej połowy XIX w. można by<br>zgromadzić całkiem okazałą i na najwyższym poziomie artystycznym<br>kolekcję współczesnego malarstwa polskiego. Takich relacji cen nie<br>spotyka się nigdzie na świecie. Deprecjacja malarstwa twórców żyjących<br>wiąże się zresztą z ogólnym niedowartościowaniem całego powojennego<br>malarstwa. Nawet ceny, tak chętnie kupowanych, malarzy kolorystów<br> (Cybis, Szancenbach, Eibisch, Rzepiński) rosły wolniej niż ceny w<br>pozostałych segmentach malarskiego rynku.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Wróżenie z farb&lt;/&gt;<br>Pojawia się niekiedy opinia, że polski rynek malarstwa jest<br>nieobliczalny, a klienci domów aukcyjnych swymi zakupami wyznaczają<br>nieoczekiwane hierarchie wartości, nijak mające się do faktycznej<br>jakości sprzedawanych