pamiętnik kończył się opisem pakowania i planami na przyszłość - Szwajcaria, potem albo Anglia, albo Ameryka, dobra szkoła i powrót do kraju, do niego.<br>Cofnął się o kilka kartek. Prawie pięć stron przed końcem znalazł to, czego szukał:<br>- Mam nadzieję, że mój przyszły mąż - pisała Marta - będzie tak jak ja kochał malarstwo. Marzę, że gdy mnie nie będzie koło niego, spojrzy na moją fotografię i postawi ją pod moimi ukochanymi kwiatami - irysami, które tak pięknie namalował mi nasz sąsiad, pan Gałek. Obok musi wisieć portret mojej ulubionej babci Sary Gutmann, ten z zieloną mantylką, pędzla Maksa Hanemanna. I tak bym chciała, żeby