piętnowane jako niemoralne przez część sceny politycznej (inna część uciekała od wszelkich kategorii moralnych). Choć intencje takiego stosowania kategorii moralnych zapewne były szczytne, same kategorie uległy instrumentalizacji jako środek walki politycznej, co podważyło wiarygodność ewentualnej refleksji moralnej.<br><br>Przez długą część okresu transformacji słabsze lub w ogóle niewidoczne było napiętnowanie kradzieży, malwersacji, łapownictwa, nepotyzmu, a przede wszystkim naciągania prawa do partykularnych interesów kosztem dobra wspólnego. Tego rodzaju postępki były widziane jako niepożądany, lecz konieczny produkt uboczny i cena transformacji systemu w kapitalistyczny. Jednak korupcja jest kosztowna ekonomicznie i od pewnego stopnia jej rozpowszechnienia system rynkowy przestaje przynosić korzyści większości swoich uczestników. W