Och, ty jesteś podły jak zawsze. Jesteś wampirem, który żył moim sercem życie całe i ssał to biedne, opuszczone moje serce jak ohydna pijawka!<br> Brak jej tchu, łapie się za serce. Zabawnisia zrywa się i podtrzymuje ją. Król wstaje i uderza pięścią w stół<br> KRÓL<br>Milczeć! Kwoki! Teraz ja tu mam głos.<br> Do Joanny<br>Czy nie poznajesz mnie?<br> Pauza<br> JOANNA<br> po chwili, oparta o Zabawnisię<br>To ty, Ryszardzie?!<br> KRÓL<br>Tak - to ja. Nie wiedziałem, że takiego masz syna. To ścierwo, a nie człowiek. To bezduszny automat, a nie mężczyzna. To jadowita ślina, wypluta przez wasze zgniłe społeczeństwo! To - ja nie wiem