Poczucie rzeczywistego zagrożenia systemu społecznego przez socjalistów pojawiło się w społeczeństwie polskim w sposób nagły dopiero w 1905 roku, gdy rewolucja w Królestwie unaoczniła zasięg wpływów nowej ideologii w różnych warstwach społecznych. Wtedy dopiero w bojowcu socjalistycznym opinia publiczna dojrzała istotną i groźną siłę. Przedtem socjalista wydawał się raczej ideologicznym maniakiem, szkodliwym wprawdzie dla otoczenia, nie dość jednak silnym i niebezpiecznym, by wzbudzać obawę.<br>Co innego owa obcość tradycji narodowej, brak zakorzenienia w narodowych świętościach. To było zauważalne od razu i od razu budziło niechęć i antypatię. Socjaliści, zwłaszcza w pierwszych latach swej działalności, bardzo wyraźnie akcentowali odmienność swej ideologii od