go rozczochrany.<br>- Bredził? - spytał ze współczuciem.<br>- Tak sądzę - odparłam smutnie. - Jakieś słowa bez związku, prawie niedosłyszalne...<br>- Proszę, niech mi pani powtórzy te słowa! - wyjęczał mały. - Mogą być bez sensu, ale to są ostatnie słowa mojego przyjaciela! Zachowam je na zawsze w pamięci.<br>Poczułam, że wybrana przeze mnie rola ma swoje mankamenty. Wrobiłam się. Nie ma na świecie słodkiej idiotki o dobrym sercu, a one wszystkie mają dobre serca, która by w tej sytuacji nie stanęła na głowie, żeby tej żebrzącej zołzie powtórzyć cholerne ostatnie słowa jego przyjaciela. Resztki sił umysłowych poświęciłaby, żeby sobie przypomnieć! Jak ja mam z tego wybrnąć, do