łączącego fragmenty kilku utworów wrocławskiego pisarza w olśniewającą całość. Bohaterowi - zagrał go sam reżyser, skądinąd ciekawy aktor, między innymi Alosza w "Braciach Karamazow" u Lupy - ktoś spotkany w pociągu ewokuje wspomnienia z rodzinnego domu; te zaś nabierają specyficznej realności charakterystycznej dla snu. Zmarły wuj dołącza do stypy i mówi o marności rzeczy doczesnych, nieistotne kłótnie rodziców nabierają głębszych znaczeń. Świetny, zbyt mało doceniony spektakl z pięknymi rolami Jerzego Golińskiego, Iwony Bielskiej.<br>Siła kreatywna wspomnienia w "Powrocie", prowokacja intelektualna "Kosmosu", głód niespełnienia, wrażliwości i harmonii w inscenizacji Hamsuna - oto tematy teatru introwertycznego Pawła Miśkiewicza "obrobione" w kończącym się z wolna sezonie. W