tak i tym razem zaplanował Wojciuch<br>odpoczynek na punkcie etapowym u Józefa Hudeca.<br> Przyjęci serdecznie i nakarmieni, wypoczęli w ciągu dnia,<br>by wieczorem udać się wraz z Hudecem jego wysłużoną tatrą<br>do granicy słowacko-polskiej. Tam pożegnali się z uczynnym<br>Słowakiem i ruszyli pieszo na najbardziej niebezpieczny odcinek drogi.<br> Warunki marszu były wyjątkowo ciężkie. Niespodziewana<br>odwilż, która nastąpiła rankiem, rozmroziła śnieg. Idąc,<br>zapadali się co chwila po kolana w tę lepką masę. Było ciepło.<br>Hanka szła w swetrze, Wojciuch w narciarskim skafandrze,<br>a mimo to pot spływał im ciurkiem po twarzach. Ostrożnie<br>skradając się i nasłuchując pokonali granicę. Wojciuch szedł<br>przodem