I wspomnij Zoltana Chivaya i krasnoludzkie kuźnie.<br>- Możesz być pewien - Geralt przyjął miecz, przewiesił go przez plecy. - Możesz być pewien, że będę wspominał. Na tym parszywym świecie, Zoltanie Chivay, dobro, uczciwość i prawość mocno zapadają w pamięć.<br>- A i owszem - krasnolud zmrużył oczy. - Dlatego ja nie zapomnę ani ciebie i maruderów na leśnej porębie, ani Regisa i podkowy w żarze. Jeśli zaś chodzi o wzajemność pod tym względem... <br>Zawiesił głos, chrząknął, charknął i splunął.<br>- Myśmy, Geralt, obrobili kupca pod Dillingen. Bogacza, co się na havekarskim handlu upasł. Gdy załadował złoto i klejnoty na wóz i z miasta uciekał, zasadziliśmy się na