klientów, choć część banków nieznacznie różnicowała ceny, a niektóre z usług świadczyła bezpłatnie. Podstawą różnicowania cen była wysokość kredytu lub lokaty, zdolność kredytowa albo perspektywy rozwoju klienta. Samodzielność cenowa oddziałów była w tym zakresie niezwykle wąska. Banki ustalały swoje ceny opierając się na metodzie kosztowej (koszt nabycia środków finansowych plus marża banku) uzupełnionej porównaniem z cenami konkurencji. Wszystkie badane banki przy ustalaniu swoich cen starały się nie odbiegać istotnie od średniego ich poziomu na rynku usług bankowych. Można było również spotkać się ze stosowaniem cen penetracyjnych, ale były to realizowane w krótkich okresach działania nowych banków.<br>Wśród czynników wpływających na wysokość