przypadku mamy do czynienia z sytuacją, gdy <br>symetrii już nie ma, ale "świadkami" złamania symetrii są pewne bezmasowe pola (tzw. pola Goldstone'a). W przypadku spontanicznego złamania symetrii lokalnej zachodzi w pewnym sensie sytuacja odwrotna - pola cechowania, które przy istnieniu symetrii <br>&lt;page nr=60&gt;<br>lokalnej są bezmasowe, po spontanicznym złamaniu tej symetrii zaczynają być masywne (tzw. mechanizm Higgsa opisywany obrazowo jako "pola cechowania nabywają <br>masy przez zjedzenie pól Goldstone'a"). Sytuacja taka zachodzi w modelu standardowym (omówionym poniżej), gdzie złamanie symetrii SU(2)×U(1)Y do U(1)em powoduje, że z czterech wyjściowych bozonów bezmasowych trzy zaczynają być masywne (W+,W-, Z0), a jeden