ci ciężko... - odezwała się Helena na moje<br>milczenie.<br> - Nie, to nie to... Tylko, widzisz, nie wiem, od czego zacząć...<br> - Od sedna - powiedziała.<br> - Masz cholerne odciski.<br> Trochę powycinam...<br> - Dobrze - odparłem.<br> - Więc posłuchaj.<br> Dniem i nocą prześladował mnie taki widok: krew na twoich<br>włosach...<br> Na samym ciemieniu i z tyłu głowy...<br> Ty masz złote włosy.<br> Wiedziałem dobrze, że to są twoje włosy...<br> I na nich ta krew...<br> &lt;page nr=269&gt;<br> Skąd? Dlaczego? Nie wiem, tylko czułem, że jestem temu winien...<br> Tak dniem i nocą, tak raz po raz...<br> Długo to wracało, tak uporczywie, że była to istna udręka...<br> Pragnąłem się jej pozbyć za wszelką cenę...<br> Inaczej