do pana.<br>- Tak, kto to?<br>- Giotto.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div year="1959" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;Ułani&lt;/&gt;<br>- Było to kilka dni po wybuchu wojny w majątku pod Warszawą, w ciepły, mglisty poranek. Siedziałem w sadzie, skąd widoczna była szosa i most. Maszerował właśnie oddziałek piechoty i bagnety na broń skrzyły się w słońcu. Chłopaki malowane, jak w piosence. Tak rezolutnie maszerowali...<br>- Czas już do domu, Zbysiu, czas do domu - przerwał imć pan rotmistrz. Lewą rękę na szabli oparł, prawą sierżanta Zbyszka za ramię ciągnął.<br>Dochodziła godzina jedenasta i bar był prawie pusty. Ostatni autobus z rynku na farmę odchodził za parę minut. Rotmistrz spojrzał uważnie na zegarek, potem na siedzącego obok