nieoficjalnych źródeł wiadomo, że tak zwane sztywne płatności jakich PRL musi dokonywać (właśnie spłaty owych rat i procentów) przekraczają wpływy dewizowe z tzw. drugiego obszaru płatniczego, czyli w twardej walucie. Jest to więc sytuacja absolutnie tragiczna, gdyż właśnie z tego obszaru płatniczego trzeba zakupywać bieżący import: surowce, półfabrykaty, części zamienne, maszyny na wymianę, nie mówiąc już o niewielkim choćby imporcie towarów konsumpcyjnych. Wskutek gierkowskiej polityki inwestycji licencyjnych gospodarka polska zrobiła się bardziej <orig>importochłonna</> i po to aby aparat produkcyjny, zbudowany za pożyczone miliardy, miał z czego i czym produkować, trzeba więcej importować. Za co więc kupić import biegowy? Oczywiście za nowe