w środowisku, z jakiego pochodziła publiczność teatru. Ukazywał świat bourgeois i straszliwe konsekwencje przemożnych ambicji młodych ludzi - takich jak na przykład tytułowy bohater sztuki Richard Darlington (grudzień 1831), który kosztem przestępstwa i zbrodni zdobywa miejsce w Izbie Gmin i szykuje się do olśniewającej kariery politycznej.<br>Przy okazji - Dumas złowieszczo zdemaskował mechanizmy wyboru do parlamentu, manewrowania głosami tłumu i późniejszego uzależnienia deputowanego od jego możnych protektorów. Darlington - gdyby oceniać jego uczynki wedle motywów nim kierujących - bliższy był już postaciom z powieści Stendhala i Balzaka niż bohaterom poezji romantycznej. Ucieleśniał sztampowy czarny charakter, pozbawiony cienia ludzkich uczuć czy wyrzutów sumienia, uosobienie zła. Darlington