pamiętasz wtedy na wiosnę, tego roku? Pamiętasz naszą rozmowę w ogrodzie? Ja ci wszystko przypomnę. Była piąta po południu. &lt;orig&gt;Kwitnął&lt;/&gt; bez. Czytałem ci wtedy ten wiersz.<br>&lt;page nr=107&gt; &lt;hi rend="italic"&gt;Deklamuje&lt;/&gt;<br>Bezkrwista twarz przezroczysta,<br>Śmiertelna maska uroczysta,<br>Płoną gromnice grobowe,<br>Ktoś mówi nudną mowę.<br>Chwil straconych rozpacz głucha,<br>Pustka w domu czeka ducha,<br>Strachem męczy, wyrzutami,<br>Czemu w życiu zawsze sami?<br>A po śmierci połączeni!<br>Już się nigdy to nie zmieni.<br>Straszliwe trupa milczenie<br>I wyrzutów potwierdzenie.<br>Myśl szalone daje skoki,<br>W zaświaty zaczyna wierzyć:<br>Nieodwracalne wyroki<br>Własną niemocą mierzyć...*<br>SCENA ÓSMA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Wchodzi Kucharka&lt;/&gt;<br>KUCHARKA<br>Panie Nibek, pan Kozdroń prosi pana do kancelarii.<br>NIBEK<br>Prosić