Analizując kształty cząsteczek o podobnym zapachu, Amoore wyodrębnił siedem zapachów, które uznał za podstawowe: eterowy, kamforowy, piżmowy, kwiatowy, miętowy, ostry, gnilny. Zaproponował kształty gniazd, do których pasują cząsteczki charakteryzujące się tymi zapachami.<br>Zgodnie z hipotezą Amoore'a oddziaływanie odorantów na receptory komórek węchowych przypomina wzajemne oddziaływania bioligandów z makrocząsteczkami biopolimerów podczas metabolizmu wewnątrzkomórkowego. W obu wypadkach o reakcji biologicznej decyduje komplementarność struktur przestrzennych nośnika sygnału i bioreceptora. Nietrwałe kompleksy efektor-receptor, które się tworzą, są stabilizowane przez oddziaływania niewalencyjne. Niekiedy nawet bardzo małe zmiany w chemicznej budowie związków powodują drastyczne zmiany zapachu. Można to zilustrować przykładem dwóch laktonów o podobnej budowie: †