wysokie góry - tam wcześniej czy później pojawią się ludzie. Gdzie ludzie - tam różne zdarzenia; także i dramatyczne. Góry są szczególnym rodzajem teatru, dziejącego się w naturze i kulturze, w przyrodzie i w ludziach. Tu zacierają się różnice między sceną a widownią, reżyserem a aktorami, biologią a duchowością, rzeczywistością materialną a metafizyką. Skały i woda, upał i mróz, śnieg i mgła, ściany i wnętrza jaskiń, zagrożenie lawinami i zastygłe cielsko lawiniska, zachwyt i strach, fizyczna udręka i sielskość &lt;orig&gt;krokusowej&lt;/&gt; polany są pełnoprawnymi aktorami i czynnymi uczestnikami spektakli doznawania człowieczeństwa w górskiej przestrzeni.<br>Wiedzą o tym doskonale ratownicy, znający swoją wartość, ale świadomie