ludzi, kierujących związkiem sportowym. Raczej robotem, który nie może mieć własnego zdania, zabawką nakręcaną, by osiągnąć zwycięstwo. Jedyne metody "wychowawcze" polegają na klepaniu po plecach w dniach zwycięstw i szerszym otwieraniu kiesy oraz na karaniu, gdy nie wszystko idzie utartym szlakiem... <br>Może na lotnisku z całą jasnością ujawnił się kryzys metod postępowania wobec sportowców? Nasi zawodnicy, choć są takimi samymi ludźmi jak wszyscy inni, mają wiele obowiązków, wynikających z kłopotów dnia codziennego, niezbyt mogą liczyć na niczyją pomoc. Nie wolno im zagrać gorzej, nie wolno mieć chwili słabości. Postanowiono, że będą występować w roli rycerzy bez skazy i każde odejście od